Şubat ayının 28 gün olan tek ay olmasının nedeni

Eylül, Nisan, Haziran ve Kasım’da otuz gün vardır. Geri kalanların hepsinde otuz bir var, Şubat hariç… ama, eee, kimse neden olduğunu tam manasıyla bilmiyor

Evet, çoğumuz Şubat’ın yılda 28 gün ( veya artık yılsa 29 gün ) olan tek ay olduğunu biliyoruz , ancak ayrıntılar genellikle gözden kaçıyor.

Dünyanın güneş etrafında dönmesiyle ilgili bir şey değil mi? Şey, biraz, ama aynı zamanda biraz daha fazlası var. Tarih dersi zamanı!

Biliyorsunuz Şubat ayının 28. günü, Roma’nın ikinci kralı Numa Pompilius’a kadar uzanıyor.

Indianapolis Çocuk Müzesi’ne göre, hükümdarlığından önce, Roma’nın ay takvimi Mart’ta başlayıp Aralık’ta sona eren sadece 10 ay uzunluğundaydı.

Müzenin web sitesinde, “O zamanlar, Roma’nın ilk kralı Romulus ve halkı, Aralık ve Mart ayları arasındaki zamanı önemsiz buldu çünkü bunun Hasatla hiçbir ilgisi yoktu.”

“Numa Pompilius hükümdarlığı devraldığında, takvimi yılın 12 ay döngüsüyle sıralayarak daha doğru hale getirmeye karar verdi.

“355 günlük yeni yıl, kaybedilen zamanı telafi etmek için iki aya daha ihtiyaç duydu. Böylece Ocak ve Şubat aylarını takvimin sonuna ekledi.”

Peki ya daha kısa olan ay?

Müze, Romalıların çift sayıların ‘şanssız’ olduğuna inandıklarını, yani her ayın 29 ile 31 arasında değişen tek sayıda günleri olduğunu söylemeye devam ediyor.

“Ama 355 güne ulaşmak için bir ayın çift olması gerekiyordu” diye devam ediyor.

“Şubat 28 gün ile şanssız ay olarak seçildi.”

Bu seçimin, Romalıların Şubat ayında ölüleri onurlandırmaları ve arınma ayinleri gerçekleştirmeleri gerçeğine bağlı olabileceğine inanılıyor ( eski Sabine kabilesinin lehçesinde ‘arınmak’ anlamına gelen ‘februare’ kelimesi. )

Indianapolis Çocuk Müzesi, “Numa Pompilius’un yeni 355 günlük takvimini birkaç yıl kullandıktan sonra, mevsimler ve aylar uyumsuz olmaya başladı” diyor.

“İkisini yeniden hizalama girişiminde, Romalılar gerektiği gibi 27 günlük bir artık ay eklediler. Mercedonius kullanıldıysa 24 Şubat’ta başladı.”

Artık ay “tutarsız” olduğu için, bu fikirle ilgili hala kusurlar olduğu açıktı.

Müze, “MÖ 45’te Julius Caesar, Mısırlıların kullandığı gibi güneşe dayalı bir takvim oluşturmak için bir uzman görevlendirdi” diye devam ediyor.

Jülyen, Takvimi her yıl 10 günden biraz fazla ekleyerek Şubat ayı hariç her ayı 30 veya 31 gün uzunluğunda yaptı.

“365,25 gün uzunluğundaki yılın tamamını hesaba katmak için, her dört yılda bir Şubat ayına artık ‘artık yıl’ olarak bilinen bir gün eklendi.

“Böylece Çoğu yıl boyunca bu, Şubat’ta yalnızca 28 gün kaldı. 4 yılda 1 ise 29 gün oldu.”

Ve bu yeterince kafa karıştırıcı değilse, söylendiğine göre MÖ 46 yılı, Roma’yı Jülyen Takvimi’ne uygun hale getirmek için 445 gün uzunluğunda olmalıydı.. İnanın bizimde biraz aklımız karıştı 🙂